هنگامی که به آن فکر می کنید شاید شگفت زده شوید که تا به امروز چه قدر پرینت بر روی کاغذ ساده بوده و چقدر همان پرینت بر روی یک تکه پارچه سخت بوده است. هر کسی می تواند یک پرینتر لیزری یا جوهر افشان را با چند صد دلار خریداری کند و تمام روز به پرینت بر روی کاغذ با سرعت 10 برگ در دقیقه مشغول شود. از سوی دیگر، با خوش شانسی کامل می تواند در هر 5 دقیقه یک تیشرت چاپ کنید و دستگاه های مناسب برای این کار هم هزینه های بسیار زیادی دارند, به همین خاطر شما مجبورید که تمام کار ها را با دست خالی انجام دهید.
در روش سنتی چاپ سیلک, شما با یک قاب مربع چوبی به اندازه تی شرت شروع می کنید. در این فریم چوبی شما یک تکه پارچه که از همه طرف کشیده شده است دارید. (در اصل ابریشم، اما در حال حاضر پلیستر است). این پرده اصلی محصوب می شود. زیر این پارچه کش آمده یک ورق نازک از پلاستیک قرار دارد که در آن سوراخ هایی به منظور عبور جوهر و هماهنگ با طرح مورد نظر بر روی تیشر به وجود آمده اند. شما می توانید سوراخ ها را با یک چاقو برش دهید که کار بسیار دشواری است یا از یک پوشش پلاستیکی مایع استفاده کنید که به نور ماورای بنفش حساس بوده و سوراخ ها را با نور برش دهید.
بعد، تی شرت خود را بر روی یک تخته قرار دهید و صفحه را بر روی پارچه فشار دهید. با پوشاندن صفحه نمایش با جوهر ضخیم به وسیله یک اسفنج، جوهر را از طریق صفحه بر روی تی شرت جریان دهید. برای طرح های چند رنگی، این کار چندین بار و با شروع از روشن ترین رنگ و حرکت به تاریک ترین رنگ انجام می شود.
همچنین روش جایگزین استفاده از برچسب های مخصوص اتو برقی است. شما معمولا می توانید این طرح ها را در مغازه های تی شرت در ساحل و سایر جاذبه های توریستی پیدا می کنید. مغازه ها ممکن است صدها طرح را ارائه دهند و شاید اگر صبر کنید طرح مورد علاقه شما را روی تی شرتی که انتخاب کرده اید در همان لحظه پرس کنند. این طرح ها با اسقاده از جوهر های منعطف حساس به حرارت یا ترموپلاستیک در پشت کاغذ های مقاوم در برار حرارت به وجود می آیند. در نتیجه با حرارت دادن طرح، شما آن را به پارچه پیراهن پیوند می دهید.
منبع: howstuffworks
بسیار عالی حرف نداره واقعا لذت میبرم